Selamün Aleyküm,
7 Mayıs 2018. Bu tarih, benim için gerçekten çok güzel bir hatıranın miladı oldu. Kızım Maral, dünyaya gözlerini açtı.
Baba olmanın verdiği mutluluk, anlatılamayacak kadar güzel bir duygu. Şimdi bilgisayarın başında, "Ne yazayım?" diye düşünürken bile küçücük nefesiyle sadece odamızı değil yüreğimizi de ısıtan kızımızdan bakışlarımı ayıramıyorum.
Yüce Allah (c.c.) bu duyguyu öncesinden de yaşatmıştı. 30 Temmuz 2015'te ilk defa baba olduğumda, ne yapacağımı, babalığın ne olduğunu öğrenmeye, idrâk etmeye çalıştığım bu süre içinde büyük bir heyecan içindeydim. 45 günlük yaşamı boyunca üzerine titrediğim, annesi ile birlikte, bize mutluluk getiren bu meleğin yaşaması, hayata tutunması için dualar ettiğimiz Nurgalima Belinay'ı Allah (C.C.) bizden daha çok sevmiş olacak ki elimizden aldı. Yine de şükürler olsun.
Maral'ın hayatımıza bir neşe katacağını duyduğum günden beri elimden geldiğince, kızıma örnek bir baba olmak için çalışmalara başladım. Hayata gözlerini açması ile bu çalışmalarım büyük bir ivme kazandı. :) Geleceğe dair planlar yapmanın, bazen ne kadar doğru ne kadar yanlış olduğunu sorgulasam da hayal etmek hoşuma gidiyor.
Hayatınızın akışı bir anda değişiyor. Artık evde siz de bir aşçı, bulaşıkçı olabiliyor, temizlik işlerinin bir ucundan tutuyorsunuz. Ev ekonomisini yüklediğiniz eşinizin yükümlülüklerini biraz olsun azaltıyor, hesap kitap yapıyorsunuz. Mağazalardaki bebek reyonlarının takipçisi oluyorsunuz.
Uykularım kaçacak, bozulacak veya hiç uyumadığım geceler olacak... "Çocuk doğduğundan beri düzgün bir uykum olmadı" diyenlere inat bu konuda, hiç şikâyetim olmayacak... Bir kızım olacak dediğimde, "Olsun o da evlat" diyenlere inat kız babası olmanın ne kadar ayrıcalıklı bir makam olduğunu herkese göstereceğim, inşallah.
Allah (C.C.) bütün bebek sahibi olmak isteyen kullarının dualarını hayırlısıyla kabul etsin. Yaşamış olduğumuz bu sevinci, herkesin yaşamasını diliyorum.
Ve yine;
Aramıza, hayatımıza, bütün sıcaklığı ve masumiyeti ile renk katan kızım. Hoşgeldin!
demek istiyorum.
